GCP Kraków opinie / artykuły
Opodatkowanie świadczeń wypłacanych kierowcom z tytułu krajowych i zagranicznych podróży służbowych
Do dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wpłynęło pytanie podatnika dotyczące opodatkowania diet i innych świadczeń wypłacanych kierowcom w transporcie międzynarodowym i krajowym w związku z podróżą służbową.
Chodziło w szczególności o to, czy powyższe świadczenia są wolne od podatku dochodowego oraz składek ZUS, przy czym do tych świadczeń zalicza się, oprócz diet, także zwrot kosztów noclegów oraz należności za nocleg wypłacane w formie ryczałtu. Pytanie to stanowiło składnik wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego. W przedmiotowym wniosku wątpliwości pytającego wzbudziła treść uchwały SN z dn. 19.11.2006 r., zgodnie z którą kierowca transportu międzynarodowego odbywający podróże w ramach wykonywania umówionej pracy i na określonym w umowie obszarze jako miejsce świadczenia pracy nie jest w podróży służbowej w rozumieniu art. 775 § 1 k.p. Pracownicy zatrudnieni u wnioskodawcy mają określone w umowach o pracę jako miejsce wykonywania pracy cały kraj. Zdaniem pytającego, kierowcom zarówno w transporcie krajowym, jak i międzynarodowym pracodawca ma obowiązek naliczania i wypłacania diet oraz innych świadczeń za czas podróży służbowej, a wypłaty te na mocy odpowiednich przepisów, a także w oparciu o interpretacje urzędów i izb skarbowych są zwolnione od podatku dochodowego oraz od „oskładkowania” na rzecz ZUS.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego dyrektor IS w Warszawie wydał dnia 11.01.2010 r. interpretację indywidualną oznaczoną sygnaturą I PPB1/415-830/09-5/EC. Po wstępnym przedstawieniu podstawowych elementów porządku prawnego w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów oraz źródeł przychodów, ze szczególnym uwzględnieniem przychodów ze stosunku pracy, dyrektor IS w Warszawie przeszedł do omówienia unormowań bezpośrednio odnoszących się do zwolnienia od opodatkowania diet i innych należności otrzymanych przez pracownika w związku z podróżą służbową. Tak więc, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy z dn. 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o PIT”, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w komentowanym przepisie jest odbycie przez pracownika podróży służbowej, przy czym regulacje podatkowe nie zawierają definicji pojęcia „podróż służbowa”. Dlatego też w tej materii należy odwołać się do unormowań k.p. Zgodnie z art. 775 § 1 k.p., pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Stałe miejsce pracy powinno być wskazane w umowie o pracę i ma decydujące znaczenie w sprawie – podkreślił dyrektor IS w Warszawie. O podróży służbowej oraz należnościach z tytułu jej odbywania decyduje bowiem to, że określone zadanie w ramach świadczonej pracy wykonywane jest przez pracownika poza miejscem ustalonym w umowie jako stałe miejsce zatrudnienia. Tak więc, jeżeli pracownik wykonuje zadania związane ze stosunkiem pracy poza stałym miejscem pracy ustalonym w umowie, przysługują mu należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową – kontynuował dyrektor IS w Warszawie.
Sam fakt wykonywania pracy w innym miejscu niż wskazane w umowie o pracę musi wynikać z polecenia wyjazdu służbowego. Pracownik odbywa zatem podróż służbową wtedy, gdy otrzymał od pracodawcy polecenie realizacji zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. W omawianym przypadku pracodawca określił jako miejsce wykonywania pracy obszar całego kraju. Wynika stąd, że jeśli pracownicy będą wykonywać powierzone im czynności na terenie, który w umowie o pracę nie został określony jako miejsce pracy (poza granicami kraju), to w takim przypadku można mówić o podróży służbowej pracownika-kierowcy, i tym samym znajduje zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT. Przeciwnie jest natomiast w sytuacji gdy z umowy o pracę będzie wynikać, że miejsce wykonywania pracy zostało określone jako obszar geograficzny – teren całego kraju, wówczas nie można mówić o podróży służbowej pracownika. Wskutek tego, w przedstawionych okolicznościach nie będzie można zastosować zwolnienia przedmiotowego wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT. W konsekwencji wypłacane przez wnioskodawcę diety będą stanowiły przychód pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (przychody ze stosunku pracy, stosunku służbowego, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy).
Podsumowując omawianą interpretację przepisów prawa podatkowego, dyrektor IS w Warszawie uznał, że stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę:
• w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania diet wypłacanych kierowcom w transporcie krajowym – jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania diet wypłacanych kierowcom w transporcie międzynarodowym – jest prawidłowe.
Artykuł jest kopią artykułu pobranego ze strony portalu GCP Kraków. Opinie i uwagi proszę kierować na adres portalu GCP Kraków - GCP Kraków opinie
Linki do stron GCP Kraków opinie / artykuły